Słuchem absolutnym, zatem umiejętnością trafnego zapamiętywania wszelkich usłyszanych odgłosów nazywamy cechę właściwą dla dużej ilości artystów muzycznych oraz bardzo ten wyjątek przydatny jest w zawodzie muzyka.

Jednak czy jest to faktycznie dar, niecodzienna zdolność, czy też geniusz - tego nie wiadomo do dzisiaj.

Okazuje się, że słuch absolutny to wynik niezwykle wzmożonego wysiłku w początkowych latach dzieciństwa. Słuch absolutny, czyli inaczej mówiąc słuch doskonały, to niezwykła umiejętność zapamiętywania oraz rozróżniania wysokości dźwięku, w tym paru równocześnie, bez potrzeby odwoływania się do dźwięku wzorcowego. Zatem człowiek, który może pochwalić się, że posiada słuch absolutny, jest zdolny niezwykle szybko oraz bez błędów skojarzyć wysokość danego odgłosu z jego muzyczną nazwą.

Zaintrygował Cię ten wpis? Jeśli tak, to śmiało sprawdź, co znajdziesz w ofercie optyk Łódź, która odnosi się do tej samej tematyki.

Naukowcy z Uniwersytetu w Zurychu za pomocą badań rodzaju EEG ustalili, że słuch absolutny jest niejako efektem sprzężenia kory słuchowej, która jest odpowiedzialna za percepcję muzyki.

Ocenia się, że wyłącznie jedna na 10 000 osób obdarzona jest słuchem absolutnym. Mogli szczycić się nią tacy artyści jak Beethoven, czy Mozart. Byli oni określani mianem geniuszy, już jako kilkuletnie dzieci umieli komponować wSPAniałe utwory. Kiedy jednak przyjrzymy się nieco bardziej szczegółowo ich biografii, szybko zaobserwujemy, że talent muzyczny ćwiczony był od najwcześniejszych lat. Wolfgang Amadeusz Mozart od narodzin słyszał w domu muzykę. Gdy posiadał tylko 3 lata, bawił się klawesynem i towarzyszył starszej siostrze w czasie zajęć gry. Kiedy miał 5 lat, skomponował już własny pierwszy utwór.

Podobnie sprawa wygląda z Ludwikiem van Beethoven - ojciec uczył go muzycznie od 4 roku życia. Swój pierwszy koncert dał już mając 7 lat. Tego typu przykładów można znaleźć o wiele więcej.